به دستان پرمهـر و ذهـن آگاه تو درود
به آن لبخند امیـد بخش که مرهمـی است بر دردهای بیصدا، به تو که هنـر شفا را در تلفیق دانش و انسانیت معنا کردی،.
فیـزیوتراپیست عـزیز،
تو نه فقط درمانگــری، بلکه نقاش امیـدی بر بومِ فرسـوده درد
با هر حـرکت، هر لمس، هر تمـرین، جان تازه ای در کالبـد خستـه میدمی. باشد که همیشــه سلامتـی، لبخنـد و آرامش در مسیـرت جاری باشد.
روزت مبـارک قهـرمان بی هیاهـوی حرکت و زندگی